Bizler,geçmişi eşsiz kahramanlıklarla dolu olan bir milletin evlatlarıyız.Bunlardan bir tanesi de bitti, yok oldu denilen Yüce Türk Milletinin adeta hürriyete koştuğu Çanakkale Destanıdır.
Sene 1915
Cephane yok, top yok. Makinalı tüfek var fakat hiçbirinin mekanizması yok. Hepsi bir kenara erzak yok.
18 Mart 1915 sabahı Çanakkale Boğazının mavi sularında Türk’ü yok etmek isteyen haçlı ordusu ezelden beri Türk milletine düşmanlık eden Türk’ün adını yeryüzününden yok etmek isteyenler Çanakkaleden geçip Türk Devletini yıkmak hayali kurdular.
Başkomutan Yüce Türk büyüğü Mustafa Kemal Atatürk yüzyıllar sonrasına cesaret verecek o emri haykırdı: Ben size savaşmayı değil ölmeyi emrediyorum. Başkomutanın bu emrini duyan herkes düşmanın üzerine yürüyor, sancak düşmesin diye şehit oluyordu..
Ancak karşılarında beklenmedik bir inanç hayal bile edemedikleri, bir direniş ile karşılaştılar. Çanakkale Boğazı kan gölüne döndüğü Türk Milletinin saldırısıydı bu…
Analarımızın, Bacılarımızın ırzına göz dikenlerin Hilal ile Yıldızımıza öfke kusanların Türk topraklarında soysuzlar karşısında, Türk askeri namusunu muhafaza etmek için şehadete yürüyordu. Türk Milleti genci, yaşlısı, kadını, erkeği hep birlikte cepheye koşuyordu…
Havada çarpışan mermiler tek kişinin 275 kg kaldırması, ayaklara sarılan bezler Şehit kanı ile ıslanmış Kuran’ı Kerim…
Bilge Kağan’dan gelen bükülmez bileği Metehan’ın ordusu Çanakkale’de vücut buluyor…Türk kendi kanıyla hürriyetini yazıyordu, Atatürk ordusunu istiklal zaferine yürütüyordu…
Düşman çizmeleri değmedi Türk Yurduna…
İngiliz Komutan: Türkler ölüme gülerek gidiyor, az sonra öleceğini biliyor yinede koşuyor. Sadece biz değil dünyada hiçbir devlet bu orduyu yenemez…
Eşit değildik ama Yenilmedik..
Ey Türk!Titre ve Kendine Dön! Bu duygu ve düşüncelerle ŞANLI DESTAN ŞANLI ORDU ÇANAKKALE ZAFERİ şanĺı ecdadımızı rahmet ve minnet ile anıyorum.